Te oud lichaam
“Nog een keertje mama! Maar nu van de Python”
Tijdens deze familievakantie betekent de Python eens niet die welbekende achtbaan in Brabant, maar een super glijbaan in Belgisch-Limburg. De naam ‘Python’ is passend, aangezien we met circa 50km per uur door de bochten vliegen..
Tegenwoordig zijn onze meiden ‘bijna’ allemaal in het bezit van een zwemdiploma (godzijdank..). Dus hebben we dit jaar gekozen voor een vakantiepark met subtropisch zwemparadijs. Leuk voor de meisjes dachten we, maar ook zeker voor onszelf. Gezellig samen zwemmen met soms wat golfjes, met zijn allen van de stroomrivier en hier en daar een glijbaan. Nou… dat blijkt toch even anders te lopen.
De realiteit is: twee 40 plussers die nu al ruim vier dagen lang met kind op schoot van de meest wilde glijbanen worden afgeduwd.
Super glijbaan avonturen
Glijbaan 1: ‘De Tornado’. Waarschijnlijk gekozen omdat deze buitenlangs in een enorme spiraal naar beneden gaat. Minimum leeftijd: 8 jaar, maar jonger mag mee op schoot. Specialiteit: de ellebogen van ouders kneuzen omdat die hun kinderen in de haarscherpe bochten proberen te beschermen. Maar vergeet ook de landing in ondiep water niet. Precies de goede hoogte voor de knieën van een volwassenen. Kunnen die mooi de klap opvangen.
Glijbaan 2: ‘De Python’. Waarbij natuurlijk kleine kinderen alleen op schoot vanaf mogen. Specialiteit: zo’n hoge snelheid creëren waardoor je letterlijk over het water stuiterd bij de landing. Hierdoor denkt je rug “Neee, die kant op buig ik helemaal niet!”
Glijbaan 3: ‘Splash familieglijbaan’. Dat klinkt goed. Hier mag tenminste de hele familie vanaf, denk je dan. Ja, vanaf 8 jaar. Kleine kinderen die moeten… (je begrijpt het al). Wij weer mee dus. Specialiteit: een opwippende rand aan het einde, waardoor kinderen accuut uit je schoot gelanceerd worden. Lache..
Alles doet dus zeer
Terwijl ik dit schrijf valt me op dat ik over mijn pijntjes en ongemakken klaag als een echte, nukkige bejaarde. En eerlijk gezegd is dat ook precies hoe ik me nu voel!
Alles doet zeer en ik ben bekaf na al dat geklim, geglij, gevang, gebonk en gebuts. Beter gezegd: mijn 41-jarige lichaam is nu hevig aan het protesteren, maar mijn geest wil nog veel meer avonturen met de meiden in het water beleven.
Ik had vooraf totaal niet zien aankomen dat ik hier blijkbaar te oud voor ben geworden. Sinds wanneer dan? Mijn man en ik zijn altijd heel actief met de kinderen. Maar hier ligt dus blijkbaar voor ons een grens. Het lichaam kan de geest niet meer bijbenen. En dat is echt ***.
Toch; deze pijntjes gaan snel weer weg (zeg me alsjeblieft dat ze snel weer weggaan!) Maar het plezier wat we nu samen beleven.. dat zijn blijvende herinneringen.
