Op de basisschool van onze dochters hebben ze een strikt ‘geen pesten’ beleid.
Wat uiteraard geweldig is.
Overal op school hangen gedragsregels waardoor ze een sociaal klimaat proberen te creëren waarbij kinderen elkaar terechtwijzen op ongewenst gedrag.
Ook wordt al vroeg aan ze geleerd: “Geef je grenzen aan.” “Laat weten wanneer je het niet (meer) leuk vind” “Geef het aan als je vind dat iemand vervelend tegen je is”.
Allemaal punten waar ik helemaal achter sta.

Maar als ik vandaag nog één keer “Stop, hou op!” hoor, ga ik gillen!!

Met dat handje erbij

“Stop, hou op!” is namelijk de term die ze de kleuters aanleren om aan te geven: tot hier en niet verder.
Daarbij hoort een handje die het stopteken aan je maakt.
Dit handje komt over het algemeen bijna tegen je neus aan en doet verdacht veel denken aan de Amerikaanse versie: “Talk to the hand”.

Voor elk wissewasje

Ik neem aan dat school de beste bedoelingen heeft bij het aanleren van dit geweldige, irritante zinnetje.
Ik neem ook aan dat het alléén bedoeld is om zich te verdedigen tegen anderen, door duidelijk de vóóraf afgesproken grenzen aan te geven.
Prima. Geweldig.
Maar de praktijk is anders.

Ademt iemand je lucht in? “Stop, hou op!”
Valt iemand per ongeluk tegen je aan, waardoor een wimper valt? “Stop, hou op!”
Bevalt de manier niet waarop er naar je gekeken wordt? “Stop, hou op!”

Je snapt me wel.

Nu heb ik thuis drie kinderen die netjes volgens de schoolregels aangeven wanneer ze willen dat je ophoudt met onwenselijk gedrag.
Even voor de duidelijkheid: onwenselijk gedrag tégen jezelf, niet dóór jezelf.
Waardoor er elke dag een cirkel ontstaat, een vicieuze cirkel.

De Vicieuze ‘Stop, hou op!’ cirkel.

Wanneer kind 1 ongewenst gedrag vertoont, roept kind 2 “Stop, hou op!”, waardoor kind 3 zich ermee gaat bemoeien op een irritante manier en ook een “Stop, hou op!” naar haar hoofd geslingerd krijgt.
Waardoor kind 1 en kind 3 samen gaan spelen en kind 2 niet blij is dat kind 1 en 3 daadwerkelijk zijn gestopt en samen zijn gaan spelen zonder haar.
Dus gaat kind 2 klagen en vervelen bij het nieuwe spel van kind 1 en 3, waardoor kind 3 weer boos is, want ze wilde kind 1 alleen maar helpen en “Stop, hou op!” roept naar kind 2.
En dan hebben we nog maar 5 minuten van de dag gehad…

Het idee is goed

Hoe vaak heb je de zin “Stop, hou op!” nu al gelezen? Irriteert het je al?
Ik hoor hem ruim 50x op één dag.
Omdat het te pas- en te onpas wordt gebruikt in mijn huis, verpest het de sfeer nogal.
Nu snap ik dat leren voor jezelf opkomen wellicht belangrijker is dan sfeer, maar wat dacht je van een concessie?

Aangezien de term is aangeleerd op school en is bedoeld voor de buitenwereld, ga ik ervan uit dat de term thuis losgelaten mag worden.
Thuis ben je bij mensen die van je houden en wil niemand je écht kwaad doen.
Het is een veilige omgeving waar je gewoon jezelf kunt en mag zijn.
Dus.. “Stop, hou op!” ermee..

Gr Lonneke

Volg me op Instagram voor dagelijkse quotes